امروز پنجشنبه، وزیر میراث فرهنگی با حضور در بابل از پل تاریخی محمدحسن‌خان بازدید کرد. وی در این بازدید تأکید کرد که تصمیم‌گیری در خصوص پروژه‌های عمرانی باید بر اساس مطالعات تخصصی و شواهد علمی انجام شود و نباید تنها بر اساس سلایق شخصی پیش برود.
او افزود که نمایندگان مردم بابل در مجلس، به همراه شهردار و فرماندار، باید با همکاری یکدیگر و بهره‌گیری از نظر مشاوران متخصص، طرحی جامع برای مرمت و بازسازی این پل ارائه دهند. پس از دریافت گزارش کارشناسان، نحوه تأمین اعتبار و اجرای پروژه مشخص خواهد شد.
در سال‌های اخیر، عبور مداوم خودروهای سنگین از زیر این پل ۳۰۰ ساله موجب آسیب‌های جدی به آن شده است. اخیراً نیز برخورد سقف یک کامیون سنگین به بخشی از طاق پل، باعث ایجاد خسارت جدیدی شد. این پل، که نماد تاریخی شهر بابل محسوب می‌شود، چندین بار به دلیل بازگشایی مسیر عبور خودروهای سنگین دچار آسیب شده است.
عبور غیرقانونی این وسایل نقلیه موجب تخریب بخش‌هایی از چشمه طاق‌های پل شده و خطر فرسایش و تخریب آن را افزایش داده است. در سال ۱۳۹۴، هم‌زمان با ساخت یک پل جدید، تصمیم بر آن شد که پل تاریخی محمدحسن‌خان دیگر در معرض ترافیک شهری قرار نگیرد و تنها به‌عنوان یک جاذبه گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. بااین‌حال، بی‌توجهی به این تصمیم و ادامه تردد خودروهای سنگین از مسیر زیر پل، ساختار آن را با تهدید جدی مواجه کرده است.
پل تاریخی محمدحسن‌خان، که در سال ۱۳۵۶ با شماره ۱۴۱۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، ۱۴۰ متر طول، ۶ متر عرض و ۱۱ متر ارتفاع دارد. این پل دارای ۶ چشمه طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و به سبک معماری دوره صفوی و اواخر دوران افشاریه ساخته شده است. یکی از ویژگی‌های مهم ساخت آن، استفاده از ساروج و سفیده تخم‌مرغ برای استحکام بیشتر بنا بوده است.
با وجود مصوبه شورای ترافیک شهرستان در سال ۱۳۹۵ که عبور خودروهای سنگین از این مسیر را ممنوع اعلام کرده بود، این مصوبه اجرایی نشد و همچنان رانندگان خودروهای مرتفع برای عبور از زیر پل، حتی با کاهش باد لاستیک خودروهایشان، تلاش می‌کنند این مسیر را طی کنند. این مسئله باعث نگرانی گسترده‌ای در میان مردم بابل شده است، زیرا لرزش‌های ناشی از تردد این خودروها می‌تواند خطر ریزش پل را افزایش دهد.
این پل که از گذشته‌های دور، ارتباط شهر بابل را با مناطق جنوبی از جمله بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب برقرار می‌کرد، اکنون با تهدید تخریب روبه‌رو است. با این حال، میراث فرهنگی برای یادآوری تاریخ آن، نماد کوچ دامداران را در این پل نصب کرده است. اما احتمال فروپاشی آن، خاطرات بسیاری از روستانشینان جنوب بابل را تهدید می‌کند.
براساس مستندات تاریخی، هزینه ساخت این پل که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل و تهران بود، ۱۲۰ هزار ریال بوده است. این پل در دوره پهلوی اول مورد مرمت قرار گرفت و در سال ۱۳۵۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. در نهایت، پس از بهره‌برداری از پل سوم محمدحسن‌خان در سال گذشته، عبور خودروها از روی این پل قدیمی ممنوع شد.
منبع: ایرنا
